Geluk of gelijk?
Ik begin me steeds meer af te vragen waarom wij, jij en ik, vaak zo druk bezig zijn met het najagen van geluk. Het streven naar een leven vrij van zorgen. Vrij van ellende, vrij van verdriet. Waar stress plaats maakt voor geluk. Waar lijden wordt vervangen door rust. Waar onfortuinlijk wordt overspoelt door plezier en genot.
Als ik die droombaan vind, die droompartner, dat droomhuis, kindje erbij... dan ben ik blij. Zodra ik die wens om de wereld rond te reizen kan vervullen, en met mijn passie mijn zakken kan vullen... dan kan ik genieten. Zodra ik mezelf volledig accepteer, begrijp en transformeer. Verlicht ben en vrij ben van pijn... dan pas kan ik écht gelukkig zijn! En als we tijdens deze typische zoektocht nog steeds niet vinden wat we zoeken? Veranderen we toch gewoon nog een (paar) keer van partner, baan, stad, en lezen we nóg meer zelfhulp boeken.
Geluk. Momentjes waar alles voor heel even klopt. Waar hart, hoofd en ziel voor een klein ogenblik samensmelten. Waar schildjes omlaag vallen. Waar ons ego een pitstop-pauze heeft. Waar vonkjes vrolijk vliegen en lichtjes tot leven komen. Waar een warme liefdevolle gloed ons hele lijf vriendelijk begroet. Iedereen kent ze. Iedereen heeft ze. En iedereen weet.. ze komen en gaan. Maar als we dit toch allemaal stiekem weten, waarom kunnen we die malle zoektocht dan niet gewoon vergeten? Ik verbaas me steeds meer over dit gekkig fenomeen. Zodra we ons niet goed voelen gaan we acuut aan de slag. Dat nare gevoel lozen. Wanneer mensen overspannen zijn of gewoonweg vastzitten in fysieke of emotionele pijn, voelen we ons massaal ellendig en klein. Hallo dokter, bewustzijnstraining, meditatie of psycholoog. Een ticket a.u.b. naar die pot goud aan het einde van de regenboog. Zelden of nooit staan er mensen in diezelfde rij als alles goed lijkt te gaan. Dan boekt er niemand een enkele reis ver weg naar de maan. Omgaan met gevoelens die bij het leven horen, (b)lijken we niet mee te zijn geboren. Of heel misschien stiekem ook wel, maar prefereren we twee vingers in onze oren.
Wat als het niet om een gelukkig leven nastreven gaat? Maar enkel genoeg is dat je er bent, dat je bestaat? Volgens mij is het tijd om die zoektocht voor eens en altijd te vergeten. En geluk niet langer aan goed of slecht voelen te meten. Erop vertrouwen dat geluk een kwestie is van komen en gaan. Vooral wanneer we de drang om ze her te beleven kunnen laten gaan. Geluk ervaren door vrede te sluiten met ons bestaan.
Het leven is simpel, maar heus niet altijd gemakkelijk. De keus is aan jou, ga jij voor geluk of voor gelijk?
Share this story
