In mijn zoektocht naar antwoorden en verlichting werd mij menig maal gevraagd of het niet eens tijd werd om het een en ander te vergeven. Je weet wel, mensen en gebeurtenissen die zere wonden hebben achtergelaten. Je gekwetst of gekweld hebben. Sporen hebben gemaakt en achtergelaten. Mensen die bewust of onbewust jou beroofde van iets. En pijn achterlieten. Ex-geliefde, ouders, broers, zussen, familieleden, vrienden, collega’s, vreemden, of… jezelf.
Het leek onmogelijk. Vergeven. En toch bleek het simpel te zijn. Vergeving in een oogwenk. Het was niets meer of minder dan één besef. Een inzicht. Een kwartje dat ineens keihard viel en een jackpot aan rust achterliet. Namelijk: Ik had geen keus. Net zoals zij. Allemaal. Zij hadden ook geen keus.
Ja dag! Hoor ik je zeggen. Zo makkelijk is het niet. Natuurlijk had je een keus. Je hebt toch altijd een keus. Dat klopt. Die heb ik, NU! Maar toen… toen blijkbaar niet. Omdat ik me destijds voelde zoals ik deed, gedachten had en overtuigingen.. Omdat ik destijds door een bepaalde bril keek.. Omdat ik bepaalde inzichten, kennis en informatie niet had, die ik nu wel heb.. Omdat mijn blik op het leven en de wereld destijds niet was zoals nu.. Omdat mijn bewustzijn toen nog niet zo ontwikkeld was als nu.. had ik simpelweg geen andere keus. Had ik dat destijds allemaal wel gehad, had ik ook anders gekozen. Maar! Ik kon niet anders doen dan ik deed. Ik kon niet anders kiezen dan ik koos. Ik kon niet anders handelen denken en doen dan ik deed. Net als zij. En toch deden we allemaal het beste, het beste wat op dat moment in ons bereik lag.
Waarom we vaak niet kunnen vergeven, of het moeilijk vinden om anderen of onszelf te vergeven is omdat we nu nog steeds denken dat we destijds anders hadden moeten/kunnen kiezen. Maar dat konden we niet.
Begrijp me niet verkeerd. Dit is absoluut geen rechtvaardiging of excuus om goed te praten wat er gebeurd is. Om vreselijke of gewelddadige gebeurtenissen recht te breien. Dit inzicht is enkel en alleen gewijd aan oprechte vergeving in het hier en nu. Om het verleden los te laten en vooruit te gaan. Om vrij te komen van de pijnlijke en beperkende overtuiging dat het verleden anders had kunnen verlopen.
Misschien is tijdens het lezen van bovenstaand bij jou ook dat inzicht binnen gekomen. Misschien niet. Ook dat is ok. Omarm in ieder geval de plek waar je nu bent. En weet dat je het beste doet wat je kunt. Er komt een moment dat ook jouw jackpot aan rust zal vallen.
Share this story
